ZAŁĄCZNIK XXXVII
WYKAZ NIEZBĘDNEGO
MINIMUM INFORMACJI, NA
PODSTAWIE KTÓRYCH
SPORZĄDZA SIĘ
PIĘCIOLETNIE
SPRAWOZDANIA
DOTYCZĄCE STOSOWANIA
ROZPORZĄDZENIA W
SPRAWIE KONTROLI
1. ZASADY OGÓLNE
STRESZCZENIE
Artykuły 5–7 rozporządzenia w sprawie
Działalność połowowa prowadzona na wodach podlegających jurysdykcji Polski podlega kontroli sprawowanej przez Okręgowych
kontroli
Inspektorów Rybołówstwa Morskiego w Gdyni, Szczecinie oraz Słupsku. Organem koordynującym działalność kontrolną wszystkich
krajowych organów kontroli jest minister właściwy do spraw rybołówstwa, którym obecnie jest Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
2. OGÓLNE WARUNKI DOSTĘPU
DO WÓD I ZASOBÓW
STRESZCZENIE
W analizowanym okresie ogólne warunki dostępu do wód i zasobów określone były w ustawie z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie
oraz uszczegółowione w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie ww. ustawy. Zgodnie z przedmiotową ustawą rybołówstwo
morskie statkami rybackimi o polskiej przynależności mogło być wykonywane przez armatora, którego siedziba albo oddział, albo
miejsce zamieszkania znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rybołówstwo morskie na terytorium RP mogło być w
analizowanym okresie wykonywane wyłącznie statkami rybackimi o polskiej przynalezności, wpisanymi do rejestru statków rybackich i
posiadającego licencję połowową oraz upoważnienie do połowów - tzw. specjalne zezwolenie połowowe.
2.2.
Artykuł 7 rozporządzenia w sprawie
kontroli
UPOWAŻNIENIE DO POŁOWÓW:
W analizowanym okresie upoważnienia do połowów wydawane były na podstawie ustawy z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie oraz
przepisów wykonawczych (rozporządzeń), jako decyzje administracyjne - specjalne zezwolenia połowowe.
— szczególne krajowe systemy zgłoszone
W analizowanym okresie Polska nie posiadała i nadal nie posiada szczególnych krajowych systemów upoważnień do połowowów w
Komisji
rozumieniu art. 7 ust. 2 rozporzadzenia nr 1224/2009.
2.4.
Artykuł 9 rozporządzenia w sprawie
kontroli
SYSTEMY MONITOROWANIA STATKÓW
RYBACKICH
— szczegółowe informacje dotyczące organu
W analizowanym okresie ośrodkiem monitorowania rybołówstwa w Polsce, o którym mowa w art. 9 ust. 7 rozporządzenia nr
odpowiedzialnego za FMC
1224/2009, było i obecnie równiez jest Centrum Monitorowania Rybołówstwa (CMR) w Gdyni, działające w ramach Ministerstwa
Rolnictwa i Rozwoju Wsi . Do zadań CMR należy m.in.:
1) wprowadzanie danych dot. działalności połowowej do Elektronicznego Systemu Raportowania (ang. ERS);
2) przygotowywanie i przekazywanie raportów do systemu informatycznego Komisji Europejskiej „FIDES" oraz do międzynarodowych
organizacji rybackich i instytucji naukowych, danych związanych z wykonywaniem rybołówstwa morskiego;
3) satelitarne monitorowanie (VMS):
a) statków rybackich pływających pod polską banderą, bez względu na wody lub port, w którym się znajdują,
b) statków rybackich Państw Członkowskich Unii Europejskiej oraz statków rybackich państw trzecich w momencie, gdy znajdują się one na wodach podlegających suwerenności lub jurysdykcji Rzeczypospolitej Polskie;
4) zapisywanie i przechowywanie danych z VMS i ERS; 5) przesyłanie do CMR innych państw danych dotyczących statków rybackich pływających pod polską banderą w czasie, gdy znajdują się one na wodach danego państwa, a w szczególności danych z systemu VMS oraz ERS;
6) współpraca z Okręgowymi Inspektoratami Rybołówstwa Morskiego w zakresie:
a) otrzymywanych dokumentów,
b) informowania o nieprawidłowościach w działaniu terminali satelitarnych znajdujących się na jednostkach rybackich,
c) wymian inspektorów do zagranicznych portów i na zagraniczne statki kontrolne w ramach wspólnych kampanii kontrolnych (Joint Deployment Plans);
d) wymian inspektorów z innych Państwach Członkowskich w ramach wspólnych kampanii kontrolnych JDP;
7) stały udział w Grupie Sterującej oraz Grupie Technicznej ds. kontroli rybołówstwa na Bałtyku oraz w pracach i spotkaniach organizowanych przez Europejską Agencję Kontroli Rybołówstwa;
8) współpraca ze służbami kontrolnymi innych państw członkowskich, Komisji Europejskiej i Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa (ang. EFCA);
9) koordynowanie, udział i zapewnienie prawidłowego przebiegu całorocznej kampanii inspekcyjnych (JDP) prowadzonych na Morzu Bałtyckim, w tym przygotowywanie zestawień kontrolnych i planów działań dla statków kontrolnych;
10) administrowanie, zarządzanie i utrzymanie ciągłości pracy systemów informatycznych: ERS, VMS, Powiadomień SMS, SIRM, Sales Note, vCatch oraz wprowadzanie danych do Systemu Wymiany Danych Rybackich UE (FIDES III);
11) prowadzenie prac i dokumentacji dotyczących rozwoju i modernizacji systemów informatycznych,w tym monitorowanie jakości i poprawności danych otrzymanych z systemu VMS oraz dzienników elektronicznych przy użyciu systemu walidacji.
2.7.
Artykuł 13 rozporządzenia w sprawie
kontroli
NOWE TECHNOLOGIE
— wdrożone projekty pilotażowe
W analizowanym okresie Polska nie wdrażała projektów pilotażowych
3. KONTROLA POŁOWÓW
STRESZCZENIE
Jak wyżej wspomniano, w analizowanym okresie działalność połowowa prowadzona na wodach podlegających jurysdykcji Polski podlega
kontroli sprawowanej przez Okręgowych Inspektorów Rybołówstwa Morskiego w Gdyni, Szczecinie oraz Słupsku. Organem
koordynującym działalność kontrolną wszystkich krajowych organów kontroli jest minister właściwy do spraw rybołówstwa, którym
obecnie jest Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
3.8.
Artykuły 33 i 34 rozporządzenia w sprawie
kontroli
ZAPIS POŁOWÓW I NAKŁADU
POŁOWOWEGO
— wykonywanie art. 33 rozporządzenia w
W analizowanym okresie dane, o których mowa w art. 33 rozporządzenia nr 1224/2009, były zapisywane i przechowywane przez
sprawie kontroli
Centrum Monitorowania Rybołówstwa w Gdyni działające w ramach Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi . Zagregowane dane były co
miesiąc przekazywane do Komisji Europejskiej.
— szczegółowe informacje na temat
Zgodnie z art. 34 rozporządzenia nr 1224/2009 Polska, po stwierdzeniu, że połowy stada lub grupy stad objętych kwotą dokonane przez
powiadomień o zamknięciu łowisk
statki rybackie wyczerpały 80 % tej kwoty, informowała Komisję o tym fakcie. W przypadkach wyczerpania kwoty zakaz połowów
publikowanych każdego roku
wprowadzany był w drodze rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
3.9.
Artykuł 35 rozporządzenia w sprawie
kontroli
ZAMKNIĘCIE ŁOWISK
— wykonywanie art. 35 rozporządzenia w
Wprowadzone zakazy połowu ryb pelagicznych: śledzia stada zachodniego, śledzia stada centralnego oraz szprotów od 2010 r. do 1
sprawie kontroli
stycznia 2015 r.:
2010 r.
Z uwagi na brak delegacji ustawowej do wydania rozporządzenia o zakazie w 2010 r. zamknięcia połowów dokonano nowelizacją
rozporządzenia MRiRW z dnia 4 marca 2008 r. w sprawie wymiarów i okresów ochronnych oraz szczegółowych warunków wykonywania
rybołówstwa morskiego (Dz. U. Nr 43, poz. 260 z późn. zm.).
1. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 27 kwietnia 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wymiarów i
okresów ochronnych organizmów morskich oraz szczegółowych warunków wykonywania rybołówstwa morskiego
(Dz. U. Nr 71, poz. 460) – wprowadzono ograniczenie w prowadzeniu ukierunkowanych połowów śledzia stada zachodniego. Połowy te
mogły być prowadzone w okresie od dnia 28 kwietnia 2010 r. do dnia 20 czerwca 2010 r.:
1) przy użyciu:
a) statków rybackich o długości całkowitej mniejszej niż 12 m,
b) narzędzi połowowych wymienionych w § 6 pkt 3 lit. a i b oraz pkt 4 lit. a i b oraz
2) w odległości do 3 Mm od linii brzegowej.
2. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 maja 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wymiarów i okresów ochronnych organizmów morskich oraz szczegółowych warunków wykonywania rybołówstwa morskiego
(Dz. U. Nr 84, 550) – skrócenie okresu połowów ukierunkowanych do dnia 20 maja 2010 r. oraz wprowadzenie zakazu ukierunkowanych połowów śledzia stada zachodniego w okresie od 21 maja 2010 r. do 31 grudnia 2010 r.
2011 r.
Weszła w życie ustawa o organizacji rynku rybnego, która wprowadziła zmianę do ustawy o rybołówstwie, w zakresie ustanowienia upoważnienia do wydania przez ministra właściwego do spraw rybołówstwa rozporządzenia w sprawie wprowadzenia zakazu połowów gatunku, którego ogólna kwota połowowa jest bliska wyczerpaniu albo została wyczerpana.
1. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 listopada 2011 r.
w sprawie wprowadzenia zakazu prowadzenia połowów śledzia w podobszarach 25-27, 28.2, 29 i 32 Morza Bałtyckiego (Dz. U. Nr 240, poz. 1433) - zakaz połowów śledzia stada centralnego (całkowity);
2012 r.
1. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 14 sierpnia 2012 r.
w sprawie wprowadzenia zakazu prowadzenia połowów szprota w podobszarach 22-32 Morza Bałtyckiego (Dz. U. z 2012 r., poz. 934) –
zakaz ukierunkowanych połowów szprota;
2. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 24 października 2012 r.
w sprawie wprowadzenia zakazu prowadzenia połowów śledzia w podobszarach 25-27, 28.2, 29 i 32 Morza Bałtyckiego (Dz. U. z 2012 r.,
poz. 1172) - zakaz ukierunkowanych połowów śledzia stada centralnego;
3. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 24 października 2012 r. uchylające rozporządzenie w sprawie wprowadzenia
zakazu prowadzenia połowów szprota w podobszarach 22 – 32 Morza Bałtyckiego (Dz. U. poz. 1171) – otwarcie połowów szprota;
2013 r.
1. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 22 maja 2013 r. w sprawie wprowadzenia zakazu prowadzenia połowów
szprota w podobszarach 22-32 Morza Bałtyckiego (Dz. U. z 2013 r., poz. 593) - zakaz ukierunkowanych połowów szprota;
2. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 9 lipca 2013 r. w sprawie wprowadzenia zakazu prowadzenia połowów szprota w podobszarach 22-32 Morza Bałtyckiego (Dz. U. z 2013 r., poz. 806) - zakaz połowów szprota (całkowity);
3. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 3 września 2013 r. w sprawie wprowadzenia zakazu prowadzenia połowów śledzia w podobszarach 25 – 27, 28.2, 29 i 32 Morza Bałtyckiego (Dz. U. z 2013 r., poz. 1021) – zakaz połowów śledzia stada centralnego (całkowity).
W roku
2014 zakazy nie były wprowadzane.
4. KONTROLA ZARZĄDZANIA
FLOTĄ
4.1.
Artykuł 38 rozporządzenia w sprawie
kontroli
ZDOLNOŚĆ POŁOWOWA
— zgodność z art. 38 ust. 1 rozporządzenia w
W okresie objętym niniejszym sprawozdaniem Polska przestrzegała zasad systemu, dotyczącego bilansowania zdolności połowowej floty
sprawie kontroli
- zgodnie z postanowieniami rozporządzenia Rady (WE) Nr 2371/2002 oraz rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1013/2010 (obowiązującymi
do dnia 31.12.2013 r.), oraz zgodnie z postanowieniami rozporządzenia PE i Rady (UE) Nr 1380/2013 w roku 2014. W celu zadbania o to,
by całkowita zdolność połowowa odpowiadająca wydanym licencjom połowowym, wyrażona w GT i kW, nie była nigdy wyższa niż
ustalony na mocy przepisów UE maksymalny poziom limitu zdolności - prowadzony jest elektroniczny rejestr statków rybackich,
umożliwiający bieżący monitoring zdolności połowowej polskiej floty. Zgodnie z przepisami krajowymi (art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 19
lutego 2004 r. o rybołówstwie) przekroczenie dopuszczalnego limitu zdolności stanowi podstawę do odmowy wpisania statku
rybackiego do rejestru.
4.5.
Artykuł 46 rozporządzenia w sprawie
kontroli
KRAJOWE PROGRAMY DZIAŁAŃ W
ZAKRESIE KONTROLI
— szczegółowe informacje na temat programów W analizowanym okresie, zgodnie z art. 46 rozporządzenia nr 1224/2009, Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, we współpracy z
opracowanych przez państwa członkowskie
Okręgowymi Inspektorami Rybołówstwa Morskiego, co roku opracowywał Polski Krajowy Program Kontroli na Morzu Bałtyckim na dany
rok. Program ten był zamieszczany na stronie internetowej Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, a także jest udostępniany na
bezpiecznej części strony internetowej, o której mowa w art. 116 rozporządzenia nr 1224/2009 , prowadzonej przez Komisję Europejską
(CIRCABC). Przyjmowany corocznie Program ma na celu zapewnienie przestrzegania przepisów WPRyb poprzez zwiększenie
efektywności nadzoru nad wykonywaniem rybołówstwa morskiego. Zapisy Programu w każdym roku były spójne z zapisami
obowiązujacego w danym czasie indywidualnego programu kontroli i inspekcji przyjmowanego przez Komisję. Zgodnie ze strategią
wynikającą z przyjmowanych Programów, inspekcja i nadzór nad działalnością połowową koncentrowała się na statkach prowadzących
połowy i wyładunki dorszy i łososi, a po przyjęciu Decyzji nr 2013/305/UE również śledzi atlantyckich i szprotów, oraz na pozostałych
statkach w celu sprawdzenia ewentualnych połowów tych gatunków ryb. Kontrole stosowane były również w odniesieniu do transportu i wprowadzania na rynek dorszy, śledzi atlantyckich, łososi i szprotów jako uzupełniający mechanizm kontroli krzyżowej, w celu zbadania skuteczności nadzoru. W celu identyfikacji i oceny zagrożenia nieprzestrzeganiem przepisów WPRyb od lutego 2010 roku wykorzystuje się analizę ryzyka, pozwalającą określić preferowane kierunki działań kontrolnych, tak aby uzyskać maksymalną efektywność wykorzystywania posiadanych zasobów ludzkich i technicznych. Dodatkowym czynnikiem podnoszącym efektywność kontroli było uczestnictwo Polski w bałtyckich kampaniach inspekcyjnych w każdym analizowanym roku. Ponadto, w co roku w Programie krajowym przyjmowane były priorytety kontroli, docelowe wartości odniesienia dla inspekcji, środki kontroli i strefy ich rozmieszczenia, wytyczne dotyczące elektronicznego zapisu i przekazywania informacji związanych z działalnością połowową, porty wyznaczone do wyładun
5. KONTROLA ŚRODKÓW
TECHNICZNYCH
STRESZCZENIE
W analizowanym okresie bezpośredni nadzór nad wykonywaniem rybołówstwa morskiego, w tym kontrolę środków technicznych,
sprawowali Okręgowi Inspektorzy Rybołówstwa Morskiego w Gdyni, Słupsku i Szczecinie. Zgodnie z przyjętymi procedurami kontroli,
sprzęt połowowy był kontrolowany zarówno podczas inspekcji na lądzie, jak i w morzu. W okresach zakazu stosowania w
poszczególnych obszarach narzędzi połowowych przeznaczonych do połowów dorszy, śledzi atlantyckich, łososi lub szprotów potencjał
kontrolny był odpowiednio przemieszczany do obszaru, gdzie dozwolone były połowy, natomiast obszary objęte zakazem połowów
dorszy, śledzi atlantyckich, łososi i szprotów objęte były monitorowaniem satelitarnym i patrolowane, a w przypadku podejrzeń
prowadzenia niedozwolonych połowów przeprowadzane były operacje nacelowane. Ponadto, dobór statków objętych kontrolą był
dokonywany z uwzględnieniem zróżnicowania rodzajów narzędzi połowu stosowanych do połowów poszczególnych gatunków ryb.
5.1.
Artykuł 47 rozporządzenia w sprawie
kontroli
— liczba stwierdzonych naruszeń dotyczących
0 naruszeń w każdym roku w okresie od 1.01.2010 r. do 1.01.2015 r.
sztauowania narzędzi
5.2.
Artykuł 48 rozporządzenia w sprawie
kontroli
ODZYSKIWANIE UTRACONYCH
NARZĘDZI
— liczba stwierdzonych naruszeń
0 naruszeń w każdym roku w okresie od 1.01.2010 r. do 1.01.2015 r.
5.3.
Artykuł 49 rozporządzenia w sprawie
kontroli
SKŁAD POŁOWU
— liczba stwierdzonych naruszeń
2 naruszenia w całym okresie od 1.01.2010 r. do 1.01.2015 r. Brak danych w rozbiciu na lata.
6. KONTROLA OBSZARÓW
OGRANICZONYCH POLOWÓW
STRESZCZENIE
Działalność połowowa polskich statków rybackich na obszarach ograniczonych połowów była monitorowana przez Centrum
Monitorowania Rybołówstwa w Gdyni działające w ramach urzędu obsługującego Ministra Rolnictwa i Rowzoju Wsi . Z chwilą
przekroczenia przez statek rybacki granicy takiego obszaru, raportowanie pozycji geograficznej statku do Centrum Monitorowania
Rybołówstwa odbywało się co 15 minut.
7. DORAŹNE ZAMYKANIE ŁOWISK W analizowanym okresie Polska nie wprowadzała doraźnego zamykania łowisk.
STRESZCZENIE
8. KONTROLA POŁOWÓW
REKREACYJNYCH
STRESZCZENIE
W analizowanym okresie Okręgowi Inspektorzy Rybołówstwa Morskiego w Gdyni, Słupsku i Szczecinie sprawowali nadzór nad
wykonywaniem rybołówstwa rekreacyjnego w celu zapewnienia, że jest ono prowadzone zgodnie z zsadami wspólnej polityki
rybołówstwa. Zgodnie z przyjętymi przepisami krajowymi, w całym analizowanym okresie obowiązywały dobowe limity dotyczące ilości
ryb poszczególnych gatunków, które można wyłowić w ciągu doby. Obowiązywał również zakaz wprowadzania do obrotu ryb
złowionych w ramach połowow rekreacyjnych.
9. KONTROLA WPROWADZANIA
DO OBROTU
STRESZCZENIE
9.1.
Artykuł 56 rozporządzenia w sprawie
W analizowanym okresie trzy organy urzędowej kontroli żywności były odpowiedzialne za kontrole na każdym etapie wprowadzania do
kontroli
obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury, od pierwszej sprzedaży po sprzedaż detaliczną, w tym przewóz, tj.:
ZASADY DOTYCZĄCE KONTROLI
- 3 Okręgowych Inspektorów Rybołówstwa Morskiego;
WPROWADZANIA DO OBROTU
- 16 wojewódzkich Inspektoratów Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych (kontrole jakości handlowej, znakowania w
tym identyfikowalności w zakładach przetwórstwa rybnego);
- 16 wojewódzkich oddziałów Inspekcji Handlowej, wraz z delegaturami, podlegających pod Urząd Konkurencji i Konsumentów (kontrole
jakości handlowej, znakowania w tym identyfikowalności w handlu hurtowym i detalicznym).
Współpraca ww. organów kontrolnych pozwalała na weryfikację stwierdzonych nieprawidłowości.
W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości na podmioty gospodarcze nakładane były grzywny w drodze mandatów karnych lub
wystawiane decyzje administracyjne m.in. nakładające kary pieniężne, nakazujące poddanie produktów zabiegom prawidłowego
oznakowania, nakazujące zniszczenie przeterminowanych artykułów rolno-spożywczych, zakazujące wprowadzenia do obrotu artykułów rolno-spożywczych lub o przekwalifikowaniu artykułu rolno-spożywczego do niższej klasy.
W analizowanym okresie trzy organy urzędowej kontroli żywności były odpowiedzialne za kontrole na każdym etapie wprowadzania do
obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury, od pierwszej sprzedaży po sprzedaż detaliczną, w tym przewóz, tj.:
- 3 Okręgowych Inspektorów Rybołówstwa Morskiego;
- 16 wojewódzkich Inspektoratów Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych (kontrole jakości handlowej, znakowania w
— szczegółowe informacje na temat stanu
tym identyfikowalności w zakładach przetwórstwa rybnego);
wdrożenia
- 16 wojewódzkich oddziałów Inspekcji Handlowej, wraz z delegaturami, podlegających pod Urząd Konkurencji i Konsumentów (kontrole
jakości handlowej, znakowania w tym identyfikowalności w handlu hurtowym i detalicznym).
Współpraca ww. organów kontrolnych pozwalała na weryfikację stwierdzonych nieprawidłowości.
W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości na podmioty gospodarcze nakładane były grzywny w drodze mandatów karnych lub
wystawiane decyzje administracyjne m.in. nakładające kary pieniężne, nakazujące poddanie produktów zabiegom prawidłowego
oznakowania, nakazujące zniszczenie przeterminowanych artykułów rolno-spożywczych, zakazujące wprowadzenia do obrotu artykułów rolno-spożywczych lub o przekwalifikowaniu artykułu rolno-spożywczego do niższej klasy.
9.3.
Artykuł 58 rozporządzenia w sprawie
Ww. organy urzędowej kontroli żywności realizowały kontrole w celu sprawdzenia, czy została zapewniona identyfikowalność
kontroli
produktów rybołówstwa i akwakultury zgodnie z art. 58 rozporządzenia w sprawie kontroli, na podstawie dokumentów handlowych
IDENTYFIKOWALNOŚĆ
towarzysząch partii.
— stan wdrożenia
Podmioty działające w łańcuchu dystrybucji ryb i ich przetworów są zobowiązane zapewić aby na dokumentach handlowych znajdowały
się wymagane informacji zgodnie z art. 58 rozporzadzenia w sprawie kontroli.
9.9.
Artykuł 68 rozporządzenia w sprawie
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi wydanym na podstawie art. 2 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o organizacji
kontroli
rynku rybnego (Dz.U. 2011 nr 34 poz. 168), dokument pierwszej sprzedaży i deklaracja przejęcia zawierają odpowiednie odniesienie do
UZUPEŁNIANIE I PRZEDKŁADANIE
dokumentu transportowego. Zgodnie z obowiązującą w analizowanym okresie ustawą z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie do
DOKUMENTÓW PRZEWOZOWYCH
kontroli dokumentu przewozowego uprawniony był inspektor rybołówstwa morskiego.
10. ORGANIZACJE
Monitorowanie organizacji producentów (art. 69 rozporządzenia w sprawie kontroli). Kontrole uznanych organizacji producentów
PRODUCENTÓW ORAZ CENA I
prowadzone były zgodnie z art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 104/2000. Zakres przedmiotowym kontroli obejmował sprawdzenie
spełniania warunków udzielenia uznania organizacji producentów. W latach 2012 - 2013 przeprowadzono 21 takich kontroli i nie
INTERWENCJA
stwierdzono nieprawidłowości. Monitorowanie uzgodnień w zakresie cen i interwencji (art. 70 rozporządzenia w sprawie kontroli). W
STRESZCZENIE
analizowanym okresie uznane organizacje producentów nie stosowały mechanizmów wycofania. Mechanizm wycofania może być
zastosowany wyłącznie przez organizacje producentów w centrach pierwszej sprzedaży. Schemat mechanizmu zawarty jest w art. 50 i 51
ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o organizacji rynku rybnego (Dz.U. 2011 nr 34 poz. 168).
11. NADZÓR
STRESZCZENIE
Okręgowi Inspektorzy Rybołówstwa Morskiego sprawują nadzór na wodach podlegająych ich zwierzchnictwu w oparciu o obserwacje
statków rybackich przez statki insekcyjne oraz system monitorowania statków (VMS). W latach 2010 - 2014 inspektorzy sporządzili
łącznie 2407 sprawozdań z nadzoru.
12. INSPEKCJA I EGZEKWOWANIE
STRESZCZENIE
Działalność połowowa prowadzona na wodach podlegających jurysdykcji Polski podlega kontroli sprawowanej przez Okręgowych
Inspektorów Rybołówstwa Morskiego w Gdyni, Szczecinie oraz Słupsku, w których łącznie zatrudnionych jest 51 inspektorów
rybołówstwa morskiego. W analizowanym okresie przeprowadzili oni łącznie 38411 inspekcji i stwierdzili 599 naruszeń. Do celów
inspekcji wykorzystywany był 1 statek inspekcyjny współfinansowany przez UE oraz 10 statków inspekcyjnych, które nie były
współfinansowane przez UE.
13. EGZEKWOWANIE PRZEPISÓW
STRESZCZENIE
Polska stosuje system kar administracyjnych (pieniężnych) za naruszenia przepisów o rybołówstwie. W analizowanym okresie kwestie
Artykuły 89, 90, 91 rozporządzenia w sprawie kar były zawarte w Rozdziale 4 "Kary pieniężne" ustawy z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie. Następnie, kwestie dotyczące kar
kontroli
zostały zawarte w dziale V "Kary pieniężne" ustawy z dnia 19 grudnia 2014 r. o rybołówstwie morskim, w którym określono wysokości
ŚRODKI ZAPEWNIAJĄCE
kar za poszczególne rodzaje naruszeń przepisów, w tym za poważne naruszenia przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zdefiniowane
PRZESTRZEGANIE PRZEPISÓW
w art. 90 rozporządzenia nr 1224/2009. W celu realizacji art. 91 rozporządzenia nr 1224/2009, w ustawie przewidziano uprawnienia dla
— stan wdrożenia
inspektorów rybołowstwa morskiego do zatrzymania dokumentów połowowych, organizmów morskich i narzędzi połowowych oraz ich
zabezpieczenia, do żądania skierowania statku rybackiego do najbliższego portu, żądania zaprzestania połowów, w tym wybrania z wody
narzędzi połowowych używanych do połowów, a także do zatrzymania statku o polskiej przynależności oraz zatrzymania,
skontrolowania i doprowadzenia do portu znajdującego się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej statku o obcej przynależności.
13.1.
Artykuł 92 rozporządzenia w sprawie
kontroli
SYSTEM PUNKTÓW KARNYCH
— stan wdrożenia systemu punktów karnych
Ustawą z dnia 19 grudnia 2014 r. o rybołówstwie morskim (Dz. U. z 2015 r. poz. 222) wdrożono system punktów karnych dla armatorów
przyznawanych kapitanom statków rybackich
statków rybackich (jako właścicieli licencji połowowych) oraz kapitanów statków rybackich. Ustawa o rybołówstwie morskim określa:
- organy właściwe w sprawach oceny wagi naruszeń przepisów wspólnej polityki rybołówstwa i przyznawania armatorom oraz
kapitanom statków rybackich punktów za poważne naruszenia przepisów,
- liczbę punktów przyznawanych armatorom oraz kapitanom statków rybackich za poszczególne poważne naruszenia przepisów
wspólnej polityki rybołówstwa, w tym liczbę punktów przyznawanych w przypadku stwierdzenia kilku poważnych naruszeń podczas
jednej inspekcji,
- tryb przyznawania punktów za poważne naruszenia przepisów wspólnej polityki rybołówstwa,
- konsekwencje dla armatora i kapitana statku rybackiego w przypadku zgromadzenia określonej liczby punktów,
- możliwość anulowania przyznanych punktów za poważne naruszenia przepisów,
- upoważnienie dla ministra właściwego do spraw rybołówstwa do określenia, w drodze rozporządzenia, kryteriów, na podstawie
których, okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego będzie dokonywał oceny stwierdzonego naruszenia przepisów wspólnej polityki rybołówstwa kwalifikując je jako poważne naruszenie,
- ustanowienie krajowego rejestru naruszeń przepisów.
W chwili obecnje trwają prace nad projektem rozporządzenia w sprawie kryteriów, na podstawie których okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego będzie dokonywał oceny wagi naruszenia przepisów w celu ustalenia czy naruszenie ma poważny charakter. Przyjęcie przedmiotowego rozporządzenia pozwoli na zastosowanie systemu punktów w praktyce.
13.2.
Artykuł 93 rozporządzenia w sprawie
kontroli
KRAJOWE REJESTRY NARUSZEŃ
— stan wdrożenia
Krajowy rejestr naruszeń prowadzony jest w formie tabeli (plik Excel) udostępnionej na bezpiecznej części strony internetowej, o której
mowa w art. 116 rozporządzenia nr 1224/2009 ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania
przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, prowadzonej przez Komisję Europejską (CIRCABC). Zestawienie jest aktualizowaneraz
w miesiącu, na podstawie informacji przekazywanych przez podległych Ministrowi Rolnictwa i Rozwoju Wsi okręgowych inspektorów
rybołówstwa morskiego. Ponadto, w celu modernizacji rejestru naruszeń, w budżecie państwa na 2015 r. zabezpieczono odpowiednie
środki finansowe na realizację przedmiotowego działania.
14. PROGRAMY KONTROLI
W analizowanym okresie Polska realizowała indywidualne programy kontroli i inspekcji przyjęte przez Komisję w drodze Decyzji nr
2008/589/WE (ze zmianami), a także w drodze Decyzji Wykonawczej nr 2013/305/UE z dnia 21 czerwca 2013 r. ustanawiającej
indywidualny program kontroli i inspekcji dla połowów dorsza, śledzia atlantyckiego, łososia i szprota w Morzu Bałtyckim. Programy te
były wdrażane za pomocą wspólnych planów rozmieszczenia (ang. Joint Deployment Plan), które były koordynowane na poszczególnych
obszarach przez Europejską Agencję Kontroli Rybołówstwa (ang. EFCA). W analizowanym okresie Polska nie przyjęła dodatkowo
wspólnych z innymi państwami członkowskimi UE programów kontroli.
15. DANE I INFORMACJE
ANALIZA I AUDYT DANYCH
Moduł walidacyjny stał się w pełni operacyjny w pierwszym kwartale 2014 r., po opracowaniu przez Komisję Europejską w październiku
15.1.
Artykuły 109–116 rozporządzenia w
2013 r. zaleceń dotyczących mechanizmów sprawdzających. Na początku 2015 r. została przeprowadzona modernizacja modułu
sprawie kontroli
walidacyjnego ułatwiająca analizę danych. W chwili obecnej moduł walidacyjny zawiera 47 mechanizmów sprawdzających, zgodnych z
ww. zaleceniami Komisji Europejskiej. Czynnymi użytkownikami modułu są pracownicy Departamentu Rybołówstwa oraz Inspektorzy
Rybołówstwa Morskiego.
Polska w 2011 r. opracowała system elektronicznego raportowania działalności połowowej, którego testowanie prowadzone było w
2012 r. W czerwcu 2013 r. oficjalnie wprowadzono dzienniki elektroniczne na wszystkich jednostkach powyżej 12 metrów, nie
zwolniono przy tym żadnej jednostki z tego obowiązku. Polska posiada również w pełni funkcjonujące połoączenie z Data Exchange
Highway i wymienia dane z Państwami członkowskimi i Norwegią.
Na stronach internetowych Komicji Europejskiej (CIRCABC) Polska prowadzi zarówno otwartą jak i bezpieczną część strony internetowej,
aktualizując i zamieszczając dane zgodnie z rozporządzeniem kontrolnym.
Wszelkie dane elektroniczne zabezpieczane są przez firewalle sprzętowe, certyfikaty oraz szyfrowane połączenia. Dostęp do danych mają tylko uprawnieni pracownicy oraz autoryzowane instytucje.
Moduł walidacyjny stał się w pełni operacyjny w pierwszym kwartale 2014 r., po opracowaniu przez Komisję Europejską w październiku
2013 r. zaleceń dotyczących mechanizmów sprawdzających. Na początku 2015 r. została przeprowadzona modernizacja modułu
walidacyjnego ułatwiająca analizę danych. W chwili obecnej moduł walidacyjny zawiera 47 mechanizmów sprawdzających, zgodnych z
— streszczenie informacji na temat stanu
ww. zaleceniami Komisji Europejskiej. Czynnymi użytkownikami modułu są pracownicy Departamentu Rybołówstwa oraz Inspektorzy
wdrożenia
Rybołówstwa Morskiego.
Polska w 2011 r. opracowała system elektronicznego raportowania działalności połowowej, którego testowanie prowadzone było w
2012 r. W czerwcu 2013 r. oficjalnie wprowadzono dzienniki elektroniczne na wszystkich jednostkach powyżej 12 metrów, nie
zwolniono przy tym żadnej jednostki z tego obowiązku. Polska posiada również w pełni funkcjonujące połoączenie z Data Exchange
Highway i wymienia dane z Państwami członkowskimi i Norwegią.
Na stronach internetowych Komicji Europejskiej (CIRCABC) Polska prowadzi zarówno otwartą jak i bezpieczną część strony internetowej,
aktualizując i zamieszczając dane zgodnie z rozporządzeniem kontrolnym.
Wszelkie dane elektroniczne zabezpieczane są przez firewalle sprzętowe, certyfikaty oraz szyfrowane połączenia. Dostęp do danych mają tylko uprawnieni pracownicy oraz autoryzowane instytucje.
16. WDROŻENIE
Polskie organy inspekcyjne na bieżąco współpracowały z organami innych panstw członkowskich UE oraz właściwymi organami państw
16.1.
Artykuły 117 i 118 rozporządzenia w
trzecich w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa. Ponadto, prowadzona była współpraca z Komisją
sprawie kontroli
Europejską i Europejską Agencją Kontroli Rybołowstwa (EFCA) za pośrednictwem organu koordynujacego działalność kontrolną
ADMINISTRACJA I WSPÓŁPRACA
wszystkich krajowych organów inspekcyjnych, tj. ministra właściwego do spraw rybołówstwa (obecnie - Ministra Rolnictwa i Rozwoju
Wsi)